De NS

Toen ik nog bij mijn ouders in Vleuten woonde nam ik elke dag de trein. Eerst naar de middelbare school in Woerden, later naar Utrecht en verder. We woonden vlak bij het station en toen ik 9 was ging ik al met een vriendinnetje naar mijn oma in Utrecht. We vroegen dan aan mensen die uit de trein kwamen of ze nog kaartjes hadden ("omdat we die spaarden"). Als deze geknipt waren, gingen ze rechtstreeks de prullenbak in. Was dit niet zo, dan hadden we geluk en konden we naar oma....stiekem..
Af en toe gebeurde het wel eens dat de trein te laat kwam en het is me toen zelfs twee keer overkomen dat de trein vergat te stoppen in Vleuten. Toch maakte de trein de wereld groot.
Mijn kinderen hebben een moeder met een auto. Een trein is iets erg bijzonders. Gisteren moest ik nog wat regelen voor de vakantie in Utrecht en zou ik samen met mijn moeder en Jannigje met de trein naar Utrecht gaan. Om 9.45 zou de trein vertrekken maar helaas: "door een wisselstoring zal de trein van kwart voor tien vandaag niet vertrekken". Weer terug naar het ouderlijk huis, koffie drinken, volgende trein dan maar. Om 10.15 uur stonden we weer klaar. Er kwam geen mededeling, al bleek er nog iets niet goed te zitten met die wissels. De treinen reden alleen aan de "naar Woerden"-kant (spoor 1). Wij stonden keurig op spoor 2 te wachten en het werd later....en later (en das niet leuk, als je 2 kinderen moet ophalen om 12.15 uur). Je raadt het al: de trein naar Utrecht stopte op spoor 1, spoorbomen dicht, en daar stond een kudde mensen met lede ogen toe te kijken hoe de trein richting Utrecht weer vertrok. Nu is het wel leuk dat je meteen een soort saamhorigheid krijgt op zo een moment. Jammer, dat er geen stations-restauratie is in Vleuten, anders hadden we daar waarschijnlijk nog in kunnen belanden met zun allen. Afijn, allemaal erg vervelend, maar het ergste moest nog komen: de stem uit de luidsprekers. Ik heb me altijd afgevraagd waar dat mannetje nou toch zou zitten en of ie ons zou kunnen zien. Deze dag ben ik er achter gekomen: NEE. De trein naar Utrecht was vertrokken en daar kwam de stem: "dames en heren, de trein naar Utrecht zal vandaag vertrekken van spoor 1"
Ik kon er nog om lachen. Oma had er de pest over in. Ze twijfelde al of ze de kaartjes wel zou stempelen, want wie weet reed de trein niet. Toch gedaan...fout 1. Toen had ze al het idee om op spoor 1 te gaan staan, niet gedaan....fout 2.
Ook Jan vond het echt niet om te lachen:

In Vleuten zie je het logo van de NS boven een bloemenzaak (vroeger het loket), zal dat iets betekenen?

's Middags hebben we het weer opnieuw geprobeerd in Utrecht te komen. Dit keer met Gijsje erbij. Die mocht "zwart" mee van ons: hij moest nu wel mee, 's ochtends niet dus..