arme comp

Momenteel ben ik een online-fotoalbum aan het maken voor fotoos die met de kinderen te maken hebben. Gewoon een album waar andere moeders en de school fotoos af kunnen halen. Die fotoos zet ik er in groot formaat op, zodat ze ze eventueel na kunnen bestellen. Een makkelijk maar erg langdurig klusje.
Muziekje erbij opgezet (Holland America Lijn), glaasje wijn, wierrook en het komt goed...maar nee, het duurt me te lang. Op zoek naar mooie teksten. Tot nog toe evenaart niets de teksten van de HAL-ceedee. Mensenlief wat zijn die mooi. Hoe krijgt iemand het voor elkaar in zijn teksten op zo een mooie manier het conflict tussen zijn gevoel en zijn verstand te beschrijven. Een schip op de plek van liefde plaatsen en er dan een geheel aan woorden aan vast plakken dat klopt. Een geur op de plek van een heel specifiek gevoel van geborgenheid. Die ceedee zit vol mooie dingen. "Hij zegt niks" is op dit moment mijn favoriet. Het lijkt een ontmoeting met "een oudere zichzelf", gewoon tekstuele kunst.
En nu heb ik het over mijn interpretatie van de teksten, anderen zullen het heel anders zien. Maar ach, logjes zijn bijna altijd ik ik ik.......en ik volg:
IK vind het mooi, die ceedee.
kwam nog iets herkenbaars tegen (maar dat staat helemaal los van de teksten van Poels):

draaien in je leven
je draait rond je eigen tempo
richting maakt niets uit
als het eigen is is het goed
dan staat daar
zomaar
op je pad
een baksteen, een fiets of
een tafelpoot
als in een flipperspel stoot je
van het ene naar
het andere
tollen zul je en dwalen
een spel dat leven heet.
(bo)