Rowen_Heze___Dikke_Nel.mp3>

DikkeNel dur hoekie

zin en onzin......

okee, het is gewoon een modern dagboek. Toen ik zo een jaar of 12 was hield ik dat keurig bij. Daarna had ik penvriendinnetjes, ook leuk. En nu dan, een weblog. Ik maak eigenlijk te weinig mee om er iets spannends van te maken, dit is ook meer bedoeld voor mensen die ik goed ken.... En voor degene die zich afvraagt waarom deze site DikkeNel heet: dat is een liedje! Oudere berichten staan onder de andere maanden, zo ook bv de foto's van de bierpresentatie. Het kan dus ff zoeken zijn..... Voor het gemak alle links op een rijtje:

DikkeNel's startpagina

zondag, augustus 13, 2006

denke denke

Soms heb je van die momenten, dan denk je terug in plaats van heen. Ik weet niet waar het mee te maken heeft, stand van de maan ofzo.
(nu wilde ik een mooie, passende foto van de maan maken een paar dagen geleden, maar dat wil niet lukken, er komt altijd een pingpongballetje op het schermpje ipv die mooie maan die je dan live ziet)
Als ik dan terug denk, denk ik vaak aan vriendschappen die voorbij zijn. 'k Denk dat iedereen die wel kent, unieke vriendschappen, waarvan je weet dat je het nooit meer met wie dan ook kunt opbouwen. Het is absoluut niet zo dat ik die mensen weer wil zien, ik wil ze juist niet meer zien. Wel speur ik natuurlijk internet af, gewoon kijken wat er van ze terecht is gekomen, wat ze doen en wat ze laten, zo ben ik dan ook wel weer. Met Rachel heb ik het er wel eens over, zij kent mij en het verleden het best. Ze vroeg me laatst of ik geen contact meer zou willen. Maar nee......de vriendschap van ooit is een te mooie herinnering en moet zo blijven.
Jack Poels beschreef die ene vriendschap in het Limburgs, dus ipv een mooie maan deze prachtige tekst (voor degene die geen Limburgs kunnen lezen een tip: lees het hardop...):

't is vul te lang gelijje 't het vul te lang gedeurd
dat ik di muffe kop van ow wir zaag
we deeje alles same hebbe veul achter de rug
we leafde beej de gratie van d'n daag
we woorte same zat en veele op de plats in sloap
we droemde verder met de oege oap
't dreide um vandaag 't dreide um ien ding
dat 't mergevroeg, gewoen wir verder ging
we droemde en we dronke hinge daage bij elkaar
we lachte hard en woste ni wurrum
de mieste die os zaage die vonge os mar raar
achteraf bekeeke deeje we 't d'r um
en gen gezeik van romantisch op de hei
doar deeje dees twieje jonges neet an mei
't dreide um vandaag 't dreide um ien ding
dat 't mergevroeg, gewoen wir verder ging
en wat ik steeds van ow bewaar
niemand kreeg os twiejje oet elkaar
niemand haj 't lef um tussen os in te goan stoan
mar 't is anders gegoan
't goj figuur en 't gojje hoar
binne iene oavend waas ze kloar
binne iene oavend tien joar oet elkaar

2 Comments:

Anonymous Anoniem said...

En zo is het maar net.
Soms zie je bepaalde mensen terug , na heel lang en zoals toen wordt het nooit meer.
Ik ken dat gevoel.
Groet, Monique

9:10 p.m.  
Blogger DikkeNel said...

idd: nooit meer als toen. Mens, wat voel ik me soms oud (of is het gebonden?).

12:14 a.m.  

Een reactie posten

<< Home