en weer terug.

het was een korte, onverwachte vakantie. Vriendin had haar scheiding aangevraagd en er zou een brief op de deurmat (bij haar man) vallen rond 10 juli. Ze vond het dus een dag om te vluchten....met 4 kinderen. 2 Dagen ervoor vertelde ze mij dat we op vakantie gingen. Op naar Bertogne, vlak bij Bastogne. Camping TroDoWay. Niet al te ver rijden en een prachtige omgeving. Met z'n 10-en (2 volwassenen, 7 kinderen en een hond) vertrokken we maandag rond 2 uur. Rachel (de 2-de volwassene dus) had op de valreep een nieuwe auto gekocht bij Schouten (let vooral even op deze homepage, heb ik gemaakt!), en reed direct vanuit de garage naar onze meetingpoint ergens langs de snelweg. Om half zeven waren we op de camping (tja, 7 kinderen...veel p's). We zaten in een prachtige omgeving! Camping was klein, erg Nederlands en niet meer weg te komen. Nefana (de oudste van de kinderen) is op en top puber en verveelde zich er dood. We wilden op zoek naar een andere camping voor haar, maar dat pikte de camp-eigenaar (Jan) niet. Wat zoek je dan voor een camping? Nef wilde graag zwemmen...hoppa, de volgende dag had ie een "zwembad" gehaald. Zo dat was weer geregeld. Na anderhalve week raakte Gijs2000 aan de dunne....kan gebeuren, maar niet echt handig op een camping. Ik heb wat poep opgeruimd..twijfel te blijven of niet. Zolang anderen het niet krijgen blijven we. 's Nachts kotste ik de tent onder om vervolgens buiten mijn hele lijf te legen. Nu ben ik eigenlijk nooit ziek en ik was dus voor mijn gevoel erg ziek die nacht. Volgende dag was het nog niet echt beter. Een ding stond vast: het was besmettelijk, naar huis dus. Langzaam pakte we (voornamelijk Rachel) in. Om half 5 reden we naar huis. Onderweg kreeg Rachel het te pakken. Een luier voor de bekleding en om half negen weer thuis....eigen plee, pfffffffff.

De vakantie verder was leuk. We hebben zelfs nog een chache gezocht, althans een route gelopen. De chache hebben we niet gezocht/gevonden, te warm. We hebben stenen verlegd in de l'Ourthe, wilde dieren (herten, roofvogels enzo) gezien, veel wandelingen gemaakt, veel spelletjes gespeeld en een droomhuis bezocht. Helaas van dit laatste geen foto, maar ik hoop dat ik die nog krijg van de trotse eigenaren: 2 mensen met een droom die zij verwezelijken. Zo mooi dat ik er nog een apart stukje over zal typen!