Gisteravond, half acht.

Een vrouw vraagt haar vriend toestemming te gaan. Het antwoord luidt hetzelfde als altijd: "ik ben het er niet mee eens, maar je luistert toch nooit naar me, dus ga maar weer"
Kinderen naar bed. Permissie voor de metamorfose.
Zo vertrok DikkeNel richting Frankrijk, en als ze België had overgeslagen zou ze het bijna hebben gered. Bij Bergen op Zoom (heb ik daar ooit niet rondgezworven met een rugzak op zoek naar een jeugdherberg?) stuurde de bus richting iets wat een centrum zou moeten zijn, op naar de westersingel. DikkeNel ontmoette er de gehele bevolking, de meeste kende de stad (?) ook niet zo....maar uiteindelijk, vele wegopbrekingen verder, was daar eindelijk hét gebouw.
Niet helemaal op tijd, maar Rowwen Hèze was nog niet uitgespeeld en DikkeNel mocht weer meespelen. De metamorfose was niet helemaal gelukt, maar dat lag absoluut niet aan de band, de zaal of het publiek. Het zag er allemaal erg goed uit. De sfeer zat er lekker in. Vooraan leuke vrienden, achteraan lekker bier (gevolgd uiteraard door cola). De clubtour leek te zijn begonnen in Bergen op Zoom.
Wat een fijn concert, wat een heerlijke nummers! Zo lekker dat Nel besloot Joke er voor uit haar nest te bellen, om Tuba te laten horen. Ze zal er niet blij mee zijn geweest, ze lag helemaal dood op de bank, na een personeelsfeestje kon ze niet meer uitbrengen dan "het gaat niet meer goed komen vanavond" en "mijn collega is 4x van de fiets gevallen en heeft in haar broek geplast onderweg, en ze is al 60!". Meegaan was geen optie "het zou niet meer goedkomen die avond". Helaas Joke, moet je maar niet drinken, als je er niet tegen kunt!
De gedachten zijn nog steeds bij de annotatie, die even ligt te rijpen (2 dagen), morgen zal de vrouw weer draaien tussen de computer en de boeken, aantekeningen en schema's. DikkeNel was even een beetje terug en dat was wel heel erg lekker.

het verliezen van ik....

Heb ik soms, ben ik mezelf even verloren. Deze week is zo een week, en de moeite op zoek te gaan loont niet genoeg, denk ik, vermoed ik, maar dat weet ik niet zeker, ik probeer niet eens te zoeken, de gedachte komt gewoon niet in me op.
Mijn hoofd maalt en maalt en maalt maar door. Ernstig, maar waar. Je zou dit soort acties verwachten als je verliefd bent, of juist niet, in rouw bent of weet ik veel....Maar nee, DikkeNel verliest zichzelf in schoolwerk, ja heus, schoolwerk! Achtendertig jaar en jezelf verliezen in schoolwerk!
Mijn hele ik zit er vol mee: een of andere strafzaak waarbij een man door het raam van de 3-hoog wonende zus van zijn ex schiet. Binnen zit zijn ex en haar zus. Das eigenlijk alles, en door die gek ben ik ik kwijt. k Ken hem niet, ken ook zijn ex niet en al helemaal zijn ex-schoonzus niet, k weet niet eens waar het appartement is, ook zijn reden is mij onduidelijk, zal wel iets met het "ex"-deel te maken hebben, interesseert me niet. En toch houd het me bezig, ik is erdoor vertrokken, alles ligt hier overhoop door die man, boeken, aantekeningen, schema's: mijn hele kamer ligt er vol van, en daar tussen, achter de computer zit een vrouw, draaiend naar de gegevens, typend van gegevens en maar denkend: wat was zijn doel? En dus, is het opzet of is het schuld? Het verschil is klein (bewuste schuld of voorwaardelijk opzet), het verschil in de strafmaatregel groot en de vrouw hier tussen de zooi zoekt gegevens.
Maar ze komt weer terug, nadat de vrouw haar annotatie heeft ingeleverd, zal DikkeNel er weer zijn.
Het is lekker jezelf af en toe helemaal te verliezen, studeren is cool!

A2000

Het was hard zwoegen, maar het is um gelukt in 4 maanden tijd. Er werd gedrild, er werd gestampt, er werd gehuild, er werd gelachen en er werd geklierd. Maar vandaag is het gebeurd:
Gijs2000 heeft zijn A-diploma!

Keep on doing the good work

Vandaag is het dan zover, RH heeft de nummer 1 hit binnen.
Bijna 21 jaar geleden begon de band, vanaf het begin maakten ze de mooiste nummers. 21 Jaar geleden, dus 1985, dé periode van de live-bandjes. Er waren er veel er gingen er veel, RH moest blijven. De mooiste elpee's en cd's werden gemaakt tot en met de laatste cd: Rodus en Luuster's, "de beste ooit".
Het spijt me, ik kan me niet in dit (vandaag geworden) feit vinden. Het is een mooie cd, tuurlijk. In vergelijking met de andere cd's in die ow zo belangrijke megalijst (...) de beste. Maar de beste van RH? Tot nog toe heb ik dat gevoel niet, komt misschien nog wel, misschien waren mijn verwachtingen te hoog. Ik heb het gevoel dat ik iets mis in de teksten. De teksten staan bij mij bovenaan, daar heb ik een ontzaglijke bewondering voor en daar mis ik dus juist iets in. Kan aan mij liggen, dat het er wel is, maar ik het gewoon niet zie, maar ik heb het idee dat de cd wat teksten betreft ingehouden is, een soort terughoudendheid die ik niet had verwacht. Wat ik al zei, het kan zijn dat "het" er wel is maar dat ik het gewoon niet herken, dan komt het nog. De cd in zijn totaliteit is een goeie, sfeer in verschillende lagen zijn een genot om te beluisteren, echt mooi! Live zullen heel wat nummers goed scoren.
Nu krijgt het bandje (of moet ik nu de band zeggen?) de waardering. Ligt het aan het feit dat ze zelf de productie en het management in handen hadden? Ik denk het wel. Ik ben namelijk van mening dat er meerdere cd's van RH zijn die deze plek hadden horen te krijgen.
Mijn bandje heeft een heftige pubertijd gehad, waarin ze niet de waardering hebben gekregen die ze zouden hebben moeten krijgen. Vandaag, volwasssen geworden in een dag, is het er ineens. Het zat er al aan te komen, natuurlijk.
De tijd dat we om 19.00 uur bedachten eens 100 km te gaan rijden om toch naar het bandje te gaan is voorbij, we zullen nu ruim van te voren de tickets moeten bestellen, of we daar nu zo blij mee zijn?
Het maakt niet uit, meer mensen zullen genieten van de prachtige muziek en de mannen zelf hebben het verdiend, na jaren goed werk.

Jannigje

Onze Jannigje is een aparte....we vragen ons telkens weer af op wie ze nu lijkt.
Maar we zijn er achtergekomen, na het maken van deze fotoos:



Adèle!!!

Beantwoording van R&L

Vanavond hoorde ik voor de tweede maal enkele nieuwe nummers R&L live aan.
Ondertussen is het stadium van bezinken voorbij en wordt er gedronken. Het smaakt goed. Nog niet zo vertrouwd dat alles meegezongen kan worden, maar wel heerlijk om te beluisteren. 'k Kan nog niet zeggen dat ik dit de beste cd ooit van RH vind, maar goed is ie zeker! Als een voorjaars-cd in het najaar, wat willen we nog meer?
Het positivisme dat uitgestraald wordt is gewoon lekker (al is bewezen dat ook tegenslagen een prachtig lied kunnen voortbrengen). Bij het beluisteren nemen we ook een kiekje in het busje en zo dringt 50 joar ook bij een bijna 40-jarige door. Het nummer Shane vind ik echt een topper, dat is zo gruwelijk herkenbaar, elke keer weer zie ik mezelf en al die anderen midden in de zandwolk op het veld van pinkpop staan, op het eind is de rest naar huis gegaan. Over het nummer Droemvlucht is het een en ander geschreven, veel blabla en vooral chauvinisme. Ik vraag me dan af wat er in godsnaam mis is met een aanvullende stem (Nynke Laverman) die zo zuiver en mooi haar deel op zich neemt, een deel dat het idd een droemvlucht laat zijn, waarbij fantasie een wending neemt die het nummer, naar mijn idee, behoort te nemen. Nee, daar is niets mis mee!
Om elk nummer hier te gaan evalueren heeft weinig zin, denk ik, ga ik ook niet doen. Daarbij staan er al genoeg meningen op het wereld wijde web.
Degene die R&L nog niet heeft: aanschaffen!

preparatie van kip

Leuk, zo een man.
Ik woon samen met de vader van mijn kinderen, op zich niet zo 'n probleem, hij wast vaak af (een soort van afwasmachine dus), doet zijn best het de kinderen erg naar hun zin te maken, werkt hard enzo én ik heb nog regelmatig, zonder hem, uitjes waar hij niet aan tornt, ...nee, klagen over hem zal ik niet gauw doen op mijn log. Maar nu moet ik toch even wat kwijt. Hij doet namelijk ook wel eens boodschappen, dat zou ik fijn moeten vinden, lijkt me voor de hand liggend, maar nee, vandaag bedacht ik me dat ik die taak beter helemaal zelf op me kan nemen.
Kip.
Ik houd niet van vlees waaraan je kunt zien wat het was. Het wordt te persoonlijk. Het wordt al persoonlijk zodra ik bot zie, over vet maar niet te spreken!
Er lag dus al een paar dagen een kip in de koelkast. Ik moest dat beest klaarmaken, voordat ie er zelf weer uit zou komen. Een kip zonder kop en zonder veren, maar ow, zo gruwelijk herkenbaar als kip. Vanavond heb ik hem gebraden. Geen makkelijke klus voor DikkeNel, vol schuldgevoelens stond ik daar van alles te doen met dat lijk. De ingewanden stoppen ze in de fabriek al in een zakje en dauwen ze terug in de kont, alleen de darmen waren ze vergeten. Ja, k weet het, het klinkt goor, maar zo zie ik het nog niet eens. Het arme dier heb ik toegesproken, ik heb me staan excuseren, ik heb mijn spijt betuigd aan een kip zonder kop! Geluld TEGEN een kip zonder kop, ipv als een kip zonder kop.
Woonde ik nou ergens waar je niet anders kan, dan je eigen kippen slachten en klaarmaken, dan zou ik er geen moeite mee hebben, maar hier....
Of ik doe in het vervolg zelf weer de boodschappen, of hij koopt maar weer gewoon een filé-tje.
Maar ik ben wel blij dat ie niet van mosselen houd, die gillen ook nog eens als ze gekookt worden (er komt in iedergeval geluid uit....heel naar).
Nu moet ik even vermelden dat ook mijn moeder ooit eens ervaring had met een kip, ze vertelde het mij vanavond, toen ik haar mijn verhaal vertelde.....het is erfelijk.

rodus en luuster's, de rode knoop en een nieuwe fiets

Gister zou een mooie dag worden in het leven van DikkeNel, en zoals ik voorspelde werd het ook een mooie dag.
Eerst mijn nieuwe fiets, toen een onverwachte zwemknoop voor Gijs2000 en natuurlijk de presentatie van de nieuwe ceedee van RH: Rodus & Lucius.
De knoop die Gijs2000 kreeg was bijzonder, ik bleek te weinig verwachtingen te hebben: Gijs zou niet op zijn rug kunnen zwemmen, door de angst te kunnen verdrinken. Niets bleek minder waar: gisteren moest ie met kleren aan zwemmen en na een leugentje van mij (op je rug zwemmen met kleren aan kun je wel, das nl veel makkelijker, je kleren zijn dan een soort van bandjes...) zwom ie keurig op zijn rug, zonder bandjes. Juf Moniek vond het een knoop waard, Gijs blij, mama trots! Nog 2 weken en hij moet af zwemmen voor A, nog 8 lessen te gaan dus én de door ons verplichte baantjes op de dagen dat hij niet hoeft te lessen: elke dag zwemmen dus de komende 2 en een halve week. De arme jongen....
En toen kwam de avond...
Om half acht werd ik door Liesbeth en Marga met de limo gehaald om even later afgezet te worden nabij de Melkweg. Heerlijk weer eens in Amsterdam te zijn, dat was echt weer veel te lang geleden. Het zou mooi zijn die avond. Ten eerste door de mensen, altijd gezellig weer even (bijna) iedereen te zien. Ten tweede is de Melkweg gewoon een leuk zaaltje, met 700 man binnen was het aardig vol en o, zo gezellig. Al dat gezeik van die mensen dat zo een presentatie het zuiden zou moeten: bullshit. De melkweg is gewoon een leuke tent en voor de meeste fans heel goed te doen. De zuiderlingen konden eventueel met een bus mee (wat naar ik hoorde erg gezellig was), maximaal 50 man maakte er gebruik van...700 man binnen, 650 over waarvan enkelen met eigen vervoer kwamen. Rekenen en rekenen en ik denk dat het grootste deel van de bezoekers uit niet-limburgerland kwam....mensen denk na: de grenzen staan al een tijdje open!
Vanavond dus Melkweg, AMSTERDAM, mooie plek!
Alles begon met een filmpje. Spanning rekken, maar ow zo leuk te zien. Na wat oude bekenden kwamen de klanken van de nieuwe ceedee door. Eindelijk, de spanning van de zenuwen maakten plaats voor een eindelijk-gevoel, een soort gevoel van dronkenschap, erg lekker die vrolijkheid.
De nummers staan gevarieerd op het schijfje en klinken echt heerlijk. Net als na de ceedee-presentatie van Dageraad heb ik nu moeite met het geven van een uitgebreide mening, daar is het echt te vroeg voor. Als westerling versta ik lang niet alles de eerste keer eht komt wel goed:
Guinness moet je ook eerst laten bezinken en dan lekker door de mond laten rollen. Dat gaan we nu dan ook eerst maar eens doen.....tot later.