Rowen_Heze___Dikke_Nel.mp3>

DikkeNel dur hoekie

zin en onzin......

okee, het is gewoon een modern dagboek. Toen ik zo een jaar of 12 was hield ik dat keurig bij. Daarna had ik penvriendinnetjes, ook leuk. En nu dan, een weblog. Ik maak eigenlijk te weinig mee om er iets spannends van te maken, dit is ook meer bedoeld voor mensen die ik goed ken.... En voor degene die zich afvraagt waarom deze site DikkeNel heet: dat is een liedje! Oudere berichten staan onder de andere maanden, zo ook bv de foto's van de bierpresentatie. Het kan dus ff zoeken zijn..... Voor het gemak alle links op een rijtje:

DikkeNel's startpagina

maandag, december 26, 2005

en wat doe je dan tijdens de kertsdagen

Tja...k denk dat ik het saaiste wezen ben tussen allerlei andere (b)loggers. Zij typen over kadootjes halen, drukte en eten. Nou moet ik zeggen dat ik wel eet tijdens deze dagen. Gister hebben we zelfs gekoe-met, dit door de meneer van de Golff (zelf moslim...) die koe-metschotels uitdeelde voor maar 5 euro afgelopen vrijdag. Eerste kerstdag van Gerda zo een pannetjesding geleend, wij aan de koe-met. De kinderen vonden vooral het bakken erg leuk, eten kwamen ze niet echt toe. 2-de Kerstdag zijn we, net als heeeeel veel anderen, naar de Beekse Bergen geweest. De olifanten en de bavianen kregen een heuse kerstmaaltijd, een schanspartij waar wij getuigen van mochten zijn:
Free Image Hosting at www.ImageShack.usFree Image Hosting at www.ImageShack.us

Ik kreeg er glüwijn (vaut geschreven....) en op de terugweg heb ik fotoos gemaakt voor de kerstkaart van volgend jaar:
Free Image Hosting at www.ImageShack.usFree Image Hosting at www.ImageShack.us
Niets bijzonders dus deze dagen.......

zaterdag, december 24, 2005

opa

Opa is alweer 16 jaar dood. 16 Jaar geleden werd ook de fiets gestolen die ik van hem had gehad, alsof ie um zelf meenam.
Opa was een bekende Utrechter en voordat hij in 1940 daar ging wonen, een bekende Haarlemmer.
Was politiek nogal in beweging, google kent 9 hits op zijn naam, allen te maken van zijn leven als anarchist toen communist en later socialist.
Ik kende alleen de opa tussen de boeken, af en toe kwam er een klant in zijn winkel op de Mariastraat in Utrecht. De tweedehandsboekenwinkel anex reisburo werd graag bezocht door studenten, deze hadden toen nog tijd om uren tussen de boeken te neuzen die in geen enkele rangorde gesorteerd stonden (m.u.v. de sexboekjes, die lagen in het halletje tussen de "oude keuken" en de winkel, hoog op een plank). Opa was leuk, opa was gewoon tof. Minimaal 1x per week was ik er, kreeg 50 (oudHollandse) centen voor een ijssie, mopperde hij even over mijn kleding en zei me dat "het tegen de maatschappij aanschoppen"van mij maar eens afgelopen moest zijn: het had toch geen nut. Toen ik opa vertelde dat een ijsje allang geen 50 cent meer kostte, kreeg ik vervolgens altijd 5 gulden mee. Hij had ook een kist op het zoldertje boven de "oude keuken"staan, daarin lagen Spaanse soldaten (of waren het de spullen van ze) uit de 80-jarige oorlog en in Utrecht liep een meisje rond met een houten neus, die was niet voorzichtig genoeg van de trap afgegaan bij opa en oma, echt waar: opa heeft het zelf gezegd. Opa had ook een prachtig principe: hij noemde iedereen "je", u-en bestonden niet.
Eigenlijk was opa een gedesillusioneerd iemand, zoveel gedaan en tegen zoveel opgelopen.
Opa en zijn winkel, opa en de mafkezen in zijn winkel, opa en zijn vervlogen dromen.....die opa betekende veel voor me. Ik zou erg veel over hem kunnen schrijven, terugkomen zal ie niet.
Opa had zijn lichaam aan de wetenschap geschonken, een begrafenis hebben we nooit gehad, zou ook niet bij hem gepast hebben waarschijnlijk. 16 Jaar geleden, eerste kerstdag, gingen we naar oma, oma boven de winkel, we aten er manderijnen, zoals elk jaar met kerstmis.......wat had mijn opa een hekel aan de kerstopsmuck, vreten met zijn dochters en hun kinderen......die niet eens samen konden. Morgen is het kerstmis en sinds 16 jaar denk ik dat ie me ergens vandaan zit te bekijken.....zal mijn kerstgedachte wel zijn.
Free Image Hosting at www.ImageShack.us
Opa voor een vergadering van de gemeenteraad van Haarlem, volgens een boek was hij die dag te paard gegaan, maar dat is onmogelijk, die man was asdedood voor paarden. In Haarlem maakte hij er trouwens wel iets moois van als anarchist in de gemeenteraad. Zo kwam hij eens in een nachthemd met slaapmuts en kandelaar de raad binnen lopen, als protest tegen de nachtelijke vergaderingen, die ook wel overdag konden. Ook nam hij eens een potje kakkerlakken mee, die hij uit een huis had gehaald, in een wijk waar, volgens de raad, geen ongedierte was. De actie met de klompen is ook te vinden op het web, hiero
Free Image Hosting at www.ImageShack.us
Hier waren opa en oma 60 jaar getrouwd (1989), toenmalig burgemeester Vos van Utrecht kwam hen feliciteren. Opa is datzelfde jaar overleden.

Update van mama:
Bij het kistverhaal: In de kist lag oude kleding (dus kleding hoefde niet gekocht te worden) en de soldaten zaten in de muur van het torentje (dat bij het huis hoorde) gemetseld. Tja....ik had dus blijkbaar van twee verhalen één gemaakt.

donderdag, december 22, 2005

kerstwens

Okee, k heb niets met de kerk, dat was al duidelijk. Zo ook eigenlijk niet met kerst. Ergens zou ik natuurlijk wel willen, stiekem......
Net als vele anderen heb ik ook zo een kerstwens voor iedereen:
'Het geluk te vinden in al wat je doet, zegt en denkt, wetende dat in ieder van ons een kracht schuilt, die groter wordt al naar je meer leert liefhebben.
Mensen te ontmoeten, met wie je een waarlijk gevoelscontact hebt, met wie te praten, zingen en dansen valt.
De wereld zien als een schouwtoneel, waarop goed en kwaad, licht en duister voortdurend een beroep op je geweten doen.
Dit alles bewust te worden, wens ik iedereen toe. De wereld verkeert in een grote crisis, die alleen met peace of mind, ware gemoedsrust, kan worden bedwongen. Wees een deel van de oplossing en niet van het probleem.'
maar het is een gestolen tekst uit de Intermediair...(23 december 04), zelf kan ik er niets op bedenken, die kerstgedachte.

woensdag, december 21, 2005

brief aan liesbeth: Rowwen Hèze, Nijmegen

Arme Liesbeth, ze had graag mee willen gaan, maar zag de "vraagmail"die ik haar stuurde te laat. Ik moest alleen en zij is helemaal niet gegaan. Voor het gemak de avond maar even gekopieerd en geplakt:
Ha Liesbeth,
Jammer joh, dat je de mail te laat zag. Het liep hier ook een beetje vreemd, eerst zei Gijs dat ik niet weg kon omdat ie over moest werken. Toen hij thuis was gekomen en hij gegeten had, had ik dus alleen maar met een sip gezicht rond zitten kijken. Om 18.15 vroeg ie ineens hoelaat ik weg moest......Als een speer ben ik er vandoor gegaan. 's Middags was ik dus alle hoop op toestemming verloren, anders had ik zeker Joke even naar je nummer gevraagd en je gebeld.

Ik was net op tijd in Nijmegen. Het was idd een kutzaal. Eerst zat ik beneden, alleen in een volle zaal. En dan komt "vader", zit ik met tranen in mijn ogen, naast een vreemde....das gewoon niets.

In de pauze zag ik Carina en Arthur ineens (zij bedachten zich ook op het laatste moment naar Nijmegen te gaan). Ze hadden een plekje op het balkon, boven het podium....beter! Plek zat daar, dus mijn jas gepakt en daarheen. Qua geluid ging ik er op achteruit, of eigenlijk vooruit....ik hoorde JP 3x zingen: 1x rechtstreeks, een keer via de box en een keer galmend over het plafont (ik kon dus 3 dubbel "genieten"), wat een vreselijke zaal! Tren en Theo hoorden we op bepaalde momenten helemaal niet, terwijl de eerste zelfs dichterbij stond en Martin leek wel een hele foute maat aan te houden. Wel leuk was de drumsolo van Theo, niet de bedoeling, hij baalde er zelf flink van, maar wel erg komisch....Het ging er ook allemaal een beetje koeltjes aan toe, maar dat kan gewoon mijn beleving zijn (na al dat tent-gebeuren). Helaas was ik mijn camera vergeten, die had ik juist leeggemaakt om opnamens te kunnen maken en lag dus nog bij de computer. Bij de laatste nummers nog wel even kunnen dansen (dat had op de plek beneden niet gelukt: "stttt, zitten!!!").

Al met al een mooie show met een geluid om niet over naar huis te schrijven (vandaar dat ik het aan jou schrijf, ha).

Volgende zal Gorinchem worden en we (ik en ik) hebben er nu al zin in!

Liefs,

Irene

maandag, december 19, 2005

stress in de kont

En dan heb je van die momenten dat anderen zich afvragen hoe ik toch zo rustig kan blijven....
Rustig...haha, achter die deuren in mijn kop loopt het weer ff uit de hand.
Elke keer op zulke momenten denk ik aan een liedje van Japan:
"Just when I think I'm winning
When I've broken every door
The ghosts of my life
Blow wilder than before
Just when I thought I could not be stopped
When my chance came to be king
The ghosts of my life
Blew wilder than the wind"
Vandaag een tentamen gehad (internationaal recht), heb ik verdorrie van de 30 vragen er 13 fout....net voldoende, dacht ik nog....net niet dus (dat heb je met die normeringen). Vak niet gehaald, 15 punten misgelopen. Alles draait om die rotpunten. Zie hier het Parool:

Rechtenstudenten moeten massaal weg
Ruim 44% van de rechtenstudenten aan de UvA moeten de universiteit voortijdig verlaten omdat ze in hun eerste jaar niet voldoende studiepunten haalden.
Maarliefst 289 studenten kregen te horen dat zij niet meer welkom zijn op de faculteit omdat zij minder dan de helft van hun studiepunten hebben gehaald.
Vorig collegejaar werd besloten dat de UvA het bindend studieadvies invoert. Hierdoor kan de universiteit studenten die te weinig presteren, wegsturen. De rendementen van de faculteit rechten zijn al jaren dramatisch laag. Deze maatregel moet dit tendens tegengaan.

Utrecht doet ook al aan die punten, zelf voor deeltijdstudenten (die mogen het dan 2 jaar proberen). En dat terwijl ik pas volgend jaar in volle kracht er tegenaan kan gaan (dan gaat Jan naar de lagere school). Volgend semester MOET ik dus die stomme punten halen, anders ben ik niet meer "welkom"!
Hoezo stress?

dinsdag, december 13, 2005

Soms vraag ik me af wat mensen bezielt.
Met name van wat betreft het geloof....Natuurlijk is het een prettige gedachte dat je "iets" moois te wachten staat na de dood enzo. Sommige mensen hebben steun aan iemand die hun verdriet kent en praten met jezelf is ook zo eenzaam, dus een gesprek met een God kan wonderen doen bij bepaalde mensen. Mijn oma had het er al over dat ieder zijn eigen Godje heeft. Ik denk dat het gewoon je geweten is. Pinoccio had daarvoor een krekeltje, het houten mannetje was er blij mee (tenzij hij lekker fout bezig was natuurlijk, maar dat heb je zo met je geweten).
Begrijp me niet verkeerd: ik heb niets tegen het geloof, tenzij....
de toveracademie als kinderboekenweek op de school van mijn kinderen niet doorgaat.
Laatst weer zo iets raars. Ik was in de stadsbus (Utrecht), erg druk enzo, nog een plekje. Een vrouw met die lege plek naast zich, waar haar tas op lag, las een boek met als titel "Gebed". Ze zat zo diep in haar boek dat ze niet doorhad dat er een ouder echtpaar, waarvan de vrouw met krukken liep naast haar was gaan STAAN......die mensen moesten de vrouw storen tijdens het lezen van "Gebed", om sociaal te zijn. Nou vraag ik je.......Afijn, ik neig telkens meer naar het ateïsme.
Vanochtend bleek dat ik in de minderheid ben. Na het openen van het volgende filmpje moet je even op het beeld klikken om het goed te kunnen zien.
Prettige Kerstdagen!
kerst1.WMV